Boone Hall

Boone Hall plantage. 74 km. (46 miles) Warm 30 gr.

Om 10 over half 8 uit bed gegaan. We dachten dat het een uur later was. Maakt niet uit. De zon schijnt al en buiten ontbijtje op. Daarna alles afgekoppeld en alle slangen in de camper gedaan. Geen slang laten liggen dus. Wel een handdoek van Cruise die nog nat was en die er nog keurig lag toen we terugkwamen. De 17 gevolgd tot de afslag naar de plantage. We moesten de camper parkeren op de RV plekken, zo werd bij de ingang gezegd. De pijl gevolgd en even later kwamen we plotseling de borden exit tegen. Het was even na tienen. Een arbeider van daar, die ons zag naderen, stopte en vermoedde dat er iets niet goed was gegaan. Hij kon zich niet voorstellen dat we het al zo snel (park ging om 9 uur open) gezien hadden. Klopt maar waar is de RV parking ? Daar .. achter jullie maar er staat nog niemand - en staat ook niet aangegeven trouwens. Wij weer terug en de camper - die toch niet zo groot is - gewoon tussen de pers.auto's geplaatst. Het stikt hier van de muggen. Direct hadden er al 3 van die bloedzuigers zich aan mijn benen vast geklampt. Snel Autan uit de camper gehaald en ingesmeerd. Toch is het nog een enkeling gelukt te steken. Waar mogelijk werd dit gedrag beloond met de dood van het schepsel. Om 11 uur krijgen we een rondleiding van een in kleding van die tijd gehuld meisje. We mogen 4 kamers van het Boone huis op de begane grond bezichtigen. Foto's maken is streng verboden. Het huis in pas in 1936 gebouwd en staat op de plek waar het ouwe Boone huis stond. Boone is hier naartoe gekomen omdat in 1670 gratis grond werd aangeboden. Boone was er als de kippen bij en had de trip vanaf Barbados er wel voor over. Later is hij met een zeeeeer rijke jonge vrouw getrouwd en had hij (en zijn vrouw natuurlijk) plots een heel stuk grond. Nog een boodschappenlijstje uit die tijd gezien. Bovenaan stond een slaaf voor een bedrag van 93 dollar. Clazien even op de kiek gezet in de schommelstoel waarop ook - denkt ze - Patrick Swayze heeft gezeten tijdens de opnamen van North en South. Ook het Notebook is hier overigens opgenomen. Om half 12 volgt een openlucht voorstelling van negerinvrouw die iets vertelde over de Gullah Cultuur. De Gullah zijn Afrikaanse Amerikanen (voormalige slaven) die in deze omgeving terecht zijn gekomen. Tijdens de voorstelling kruipt er een krabachtig insekt bijna in de tas van een vrouw die voor me zit. Mijn buurvrouw stoot me aan en als ik beweeg schrikt het dier en verdwijnt onder de bank waarop de vrouw zit. Even later zie ik een grote klodder kauwgom onder de schoen van mijn buurvrouw zitten. Ik tik haar aan en wijs naar haar schoen. Ze springt omhoog en schrok zich rot. Dacht dat het beest bij haar liep. We kregen trouwens applaus van het publiek toen ... dat is hier kennelijk de gewoonte...aan het publiek gevraagd werd waar iedereen vandaan kwam. Toen iemand brulde Australia (de rest was allemaal Amerika) en applaus kreeg konden wij niet achterblijven ... The Netherlands riep Clazien keihard. Een oordovend geklap was het gevolg, dit terwijl we toch 2 wedstrijden op het EK verloren hebben (wat overigens geen hond hier weet).

Hierna de 9 slavenhuisjes bekeken. In elk huisje wordt een ander verhaal verteld over de slaven en onderdrukking van de negers. Er hebben overigens 26 van die woningen op deze plantage gestaan. Boone kon ze goed gebruiken. Hij had veel plantagewerk te doen. Vervolgens nog een rondrit over het terrein gemaakt in een open treintje. Amber gebeld die - knap gedaan - geslaagd is voor haar VWO. Feest dus in Zevenhuizen. Geprobeerd in een hangout te komen maar de verbinding was heel slecht dus deze afgebroken.

Na bijna 4 uur daar te hebben vertoefd naar de camping teruggereden waar we om half 3 waren. Bij de camper wat gelezen/geluierd. Het was verder ook te warm om iets te ondernemen.

Overigens is Clazien alert op de camper die 2 plekken bij ons vandaan staat. Is al 2 dagen geen beweging bij gezien en de gordijntjes zitten dicht. Vreemd. Stroom is wel aangesloten. Rechercheur CM heeft al gekeken of ze geen vliegen rond de camper zag zwermen (info van CSI). Is niet het geval. Moord lijkt uitgesloten. Wordt vervolgd.

Charleston - Niets meegemaakt

Charleston Oak Plantation Campground. 173 km. (109 miles) Warme dag.

Vanmorgen was het al vroeg heet. We hebben allebei gedroomd. Ik droomde dat de slang door iemand terug was gelegd. Stiekum uit het raam gekeken, maar nee ...de weggenomen slang lag er niet.

Sien had gedroomd over de Hema. Ze was weer begonnen en ..wat denk je ... er was iemand aangenomen die ook al met een sleutel binnen was gekomen. Hoe kwam ze aan de sleutel ? Van haar vader gehad !!! Sien stuurde ze naar huis om de sleutel te halen

want zoiets kan niet. Ik vraag ze was er toch mee binnen gekomen. Ja maar in een droom kan alles. Sien was ook gevraagd om anderen op te leiden. Ja dat wil ze wel maar dan geen gezeur of teveel uren die ingezet worden. Want dan doet ze het niet (gelijk heeft ze). Er waren een paar fil.chefs speciaal daarvoor naar Prinsenbeek gekomen met Rob Quené!.

De Hema klopte ook niet dus deze dromen waren een duidelijke vorm van : bedrog.

Na het ontbijt, op het bankje buiten, op weg. Onderweg een keer gestopt om een kop koffie te drinken met een stukje Apple pie. We hoeven maar $2.20 af te rekenen. Blijkt dat de Pie niet in de bestelling was meegenomen en we dus alleen maar koffie hadden. Pie werd alsnog - na betaling van $ 2 geleverd. De 17 ri. Charleston is een rustige weg. Onderweg zo links en rechts wat fruitkraampjes waar met name perziken verkocht worden. Het enige spectaculaire wat we tegen zijn gekomen was een op de vierbaans 17 overstekende schildpad. De baan ri.Charleston heeft het dier overleefd maar de andere kant op .... Daar was het veel drukker. Overigens wel bijzonder datClazien ‘m zag. We zijn de afgelopen dagen al tig keer dode soort buideldieren tegen gekomen maardie heeft ze niet gezien. Ja 1 keer dacht ze dat het een stuk van een band was. Natuurlijk...... een band met 4 poten en een staart. Waarschijnlijk hebben we, daar ben ik nu wel achter, daardoor onderweg ook geen beren in de bossen gezien en hadden we veel meer herten kunnen zien. Ik moet op de weg letten dus ....

We doen nog wat boodschappies voor een paar dagen en rijden naar de camping die links van de weg zit. We zijn er om 13.14 uur en we boeken voor 4 dagen op deze giga camping van 250 plekken. Er moet gewassen worden.Clazien neemt de e-reader wel mee want ze heeft geen zin een half uur te lopen naar het gebouwtje en dan weer terug en dan 5 minuten in de camper te zijn en gelijk weer terug te moeten om de was op te halen. Afstanden inschatten is ook lastig voor CM. Binnen 5 minuten zijn we bij de machines. Omdat we te weinig kwartjes hebben word ik - in de zinderende hitte - op pad gestuurd om 5 dollar te wisselen bij de receptie die 3 minuten verder ligt. Gedwee doe ik dat

. Geld afgegeven en daarna snel naar de camper. Clazien blijft lekker bij de machines op een bankje buiten in het beetje wind zitten. Ik heb radio 1 al opgezocht en wil live het verslag Duitsland - Ned. volgen. In de rust zijn de machines klaar en haalt deze muilezel de schone was enmijn vrouwop. Bij de camper aangekomen... weg radio 1. Zitten tobben om weer verbinding te krijgen. Uiteindelijk maar 3 sites opengezet: teletekst (die erg achterblijft) FC update waar ik het verslag van de wedstrijd live volg en net ingeschakeldheb als het TOR is voor Duitsland. Jack van Gelder en z'n maat komen steeds wat later dan update en valt met regelmaat weg. Tegen de rust is het 2-0 en loop ik alvast naar schone was. We zijn net terug bij de camper als het begint te hozen. Donkere lucht en onweer al aan zien komen maar het valt er weer met bakken uit. Wij zitten lekker binnen. Een instaphanddoek (dweil) van Cruise ligt nog buiten in de regen op het bankje van ons plekkie. Op deze camping geen bbq. We eten een heerlijk stukje varkensvlees. Het is nu 21.15. We zitten met raam en deur open. Net een heel vies beest ontdekt in de camper.Clazien heeft actie ondernomen door het met wc papier te pakken. Het mislukte waardoor het beest nu ergens in de camper kruipt. Lekker slapen wordt dat. De komende 3 dagen gaan we Charleston en plantages bezoeken.

Savannah (diefstal slang)

56 km (35 miles) Heet.

Vannacht 1 keer wakker geworden van een flinke plensbui. Sien heeft het dakraampje snel dicht gedaan. We hebben vandaag de tijd en rijden om 10 uur de camping af nadat we de slangen afgekoppeld hadden. De waterslang laten we liggen - vast aan kraan - natuurlijk. We kunnen gratis parkeren bij de trolley tours. We dachten met de oranje mee te gaan maar we blijken te parkeren bij de blauwe maatschappij. In een verlaten hal zit een oud vrouwtje achter een kassa. Dat is het kantoor. We kunnen de camper achter de hal parkeren. We kopen 2 tickets en ze wijst ons de weg naar de opstapplaats. Daar blijkt dat het stik van de trolleyvervoermaatschappijen. Voor de oranje staat een lange rij om in te stappen. Wij zijn met een aanzienlijk geringer aantal. Door drie verschillende personen wordt het aantal dat in onze trolley zit geteld : 21. De chauffeur die tevens gids is vraagt waar iedereen vandaan komt.. . The Netherlands, oh Duunkerken. Nee dat ligt in Belgium, oh maar dat maar zo'n klein stukje op de kaart geeft hij aan tussen duim en wijsvinger. Ja aan m'n hoela je zal het moeten kruipen. Dat hebben we niet gezegd want hoela en kruipen wisten we niet te vertalen. We snappen waarom de anderen voor de oranje trolley gekozen hebben. Deze is niet echt professioneel. Hij stuurt de rit van 90 minuten met 1 hand want met de andere moet hij de microfoon vast houden. (oranje heeft headsets). Op diverse plekken vraagt hij aan ons wie de figuur is op het standbeeld of de naam van een boom. Er is dan altijd wel iemand die snel de naam kan lezen op het beeld of weet wat de boomsoort is. Yes .. en what did he do ? Ja weten wij veel. Hij gaf daarna wel uitleg. Diverse keren zegt hij .. luister goed wat ik zeg (we horen Joep praten)Vervolgens herhaalde hij het nog 2 keer. Te pas en te onpas toetert onze chauffeur en trekt hij aan een koord dat een bel laat klingelen (soort tram geluid). Onze krachtpatser slaagt er in op deze rit het belgeluid uit te schakelen door het koord kapot te trekken. Het is een hip hop busgebeuren dus je kunt er overal op en af. Neemt niet weg dat ze denk ik liever geen personen vervoeren op die manier want tig keer wordt gezegd dat het toch het beste is om lopend de stad te verkennen. En passant worden ook zo links en rechts nog wat eettentjes en shops aanbevolen. Bij een kathedraal moeten we er allemaal uit. We hebben 12 minuten om het interieur van 'this wonderful cathedral' te bekijken. We doen het ruimschoots binnen de tijd. We snappen nu waarom hij wilde weten hoeveel mensen er mee gingen. De overige 19 staan ook al even te wachten als hij met de trolley terugkomt. Via de haven komen we bij een punt waar we er allemaal uit moeten. Het is een hip-hop punt. Wat zijn we nu wijzer geworden. ... nou in ieder geval dat de maker van jingle bells het hier gemaakt heeft en gespeeld heeft in de kerk van zijn broer in Savannah. We besluiten onze tocht door Savannah verder te voet af te leggen. Bij het uitstappen wens onze gids ons een fijne dag en hoe zeg je goedendag in het Deens, vroeg hij. Weten we niet precies maar in het Dutch wel. Dat dan ook nog maar even gezegd.

We hadden een rugzak meegenomen waarin naast water ook de regenjasjes waren gedaan. Ze gaven regen op. De rugzak draag ik zo is de afspraak. Tijdens de tocht hebben we geen druppel regen gehad. Desondanks was mijn shirt op de rug zeiknat van het zweet. Onderweg in een heerlijk koele koffietent een broodje met ijskoffie gekocht. Onderweg een aantal huizen op de foto gezet en een paar vrouwen die dat aan mij vroegen. Gezellig praatje met de 2 negerinnen gemaakt. Ze vonden het geweldig dat we uit Nederland kwamen, zoals bijna iedereen met wie we ffff praten.

Om 4 uur zijn we terug op de camping en wat denk je....onze waterslang is verdwenen. Losgekoppeld van de kraan en ....weg. Gelijk al het personeel van de camping ingelicht. Hoewel ze hier regelmatig met golfkarretjes rond rijden en men wel gezien had dat de slang er nog lag, heeft niemand gezien dat hij werd weggenomen. Niemand heeft ‘m ook afgegeven. Gestolen dus. Dat is hier nog nooit gebeurd, werd ons verzekerd. Natuurlijk laten mensen spullen achter als ze een dagje weggaan. Ligt er altijd nog. Bijzonderheden van de slang gegeven aan het personeel en onze reserveslang aangekoppeld. Gelukkig hadden we er 2 bij ons. Dit exemplaar past niet op alle kranen maar wel op deze.

Verder nog wat gelezen en vooral gezweet.

Savannah - verplaatsingsdag.

Savannah Oaks RV Ressort. 277 km (173 miles). Benauwd.

Vanmorgen op het gemak vertrokken van de camping in Macon. We krijgen gelijk al regen enmissen bijna de afslag naar de snelweg ri.Savannah. Een paar plensbuien gehad maar tijdens de rit wordt het droog. We rijden met een snelheid van zo'n 60 -65 miles. Je mag 75. Vrachtauto's denderen ons regelmatig voorbij. Onderweg nog even gestopt voor een kop koffie met een klein stukje warm appelgebak voor totaal $ 2.83 bij Mac. Gelijk getankt en doorgereden naar de camping waar we om 2 uur zijn, na er eerst voorbij te zijn gereden omdat Sien denkt dat de camping een bepaald logo moet hebben en dat heeft deze niet dus moeten we deze niet hebben. Toch wel. Na 2.5 miles weer gekeerd en wat blijkt ... hoewel het logo er niet staat is het wel de camping die we in gedachten hadden. Voor 2 nachten geboekt en in de shop gelijk bier en rosé gekocht. De rode wijn neemt Sien niet. Staat in koeling en veel hebben ze niet. WIFI hebben ze hier ook en de verbinding is uitstekend. Gelijk met de meiden in hangout gezeten. Ank is bij Ka. Fijne vakantie gewenst. Even later nog met Ju gehangout. Eerst zaten we er met z'n 3-en in maar de verbinding met Ju was daarbij niet optimaal. Nu wel. Bijgepraat. Af en toe kletterde de regen met bakken er uit. Even later is het weer droog en lijkt er niets aan de hand. Gelezen en 's-avonds rummi. Sien staat nu met 3 voor.

Macon - Alcoholvrije zondag

187 km. Regen-bewolkt-regen-zon-benauwd en regen.

Met de ramen open - natuurlijk wel met gaas er voor - geslapen.

Geprobeerd met Karin en Anneke te hangouten. Gisterenavond hebben we dat nog met Ju gedaan. Er kwam geen reactie. Ka appte even later dat ze er klaar voor zat. Wij stonden net op het punt weg te gaan maar hebben alles weer geïnstalleerd natuurlijk. Ise was ook net wakker. Feest dus.

Om 10 uur reden we met regen de camping af. Dat bleef het doen tot onze eerste stop : Madison. De touristinfo. Was ging pas om 12.30 open. Door de straten met vele prachtige en monumentale houten huizen gelopen. Hier is ook Oliver Hardy geboren (de Dikke). Hoewel de Dunne mijn favoriet is toch een foto gemaakt van de plaats waar zijn huis gestaan heeft. In de enige bar/café die open was een kop koffie met 1 (groot) stuk gebak genuttigd. Gelukkig hadden we maar 1 stuk besteld want het 2^e had waarschijnlijk zo de vuilnisbak in gekund omdat we dat echt niet meer op hadden gekund. Omdat we nog wat boodschappen nodig hadden op ons gemak een Wall Mart verkend. Clazien heeft kleine jeukende bultjes. Eerst dachten we aan kleine steekvliegjes maar het gebied breidt zich uit en het lijkt om zonneallergie. In de Wall Mart zit een apotheek met een soort arts. Die concludeerde dat het beste was zonnecrème te smeren, anti jeukspul te smeren en veel water te drinken. Wijn en bier zijn op en hoewel we niet van die grootverbruikers zijn, vonden we dat we op deze zondag wel een kleine versnapering verdiend hadden. Het hele schap alcoholhoudende drank was afgeschermd met een stuk grijs plastic. Op zich vreemd maar wat kan er mis mee zijn. Bedorven zal het niet snel zijn en als er al stof op zou komen dan alleen op de verpakking. Een kleine reep plastic was losgeschoten waardoor Clazien haar buit al snel binnen had. Daar stonden namelijk flessen rode wijn. Met nog wat geschuif van het plastic werd nog een ander merk gevonden. Ik had duidelijk meer moeite met het vinden van de juiste biersoort. Mijn gedeelte was dik afgeplakt. Hier en daar wat om een hoekje gekeken en jawel een tray van 12 flesjes Budweiser was mijn oogst. Op naar de kassa. Daar werden we echter flink afgestraft. De wijn en bier werden door de cassière van de band gehaald maar hoefden we niet af te rekenen. Op zondag mag er in de staat Georgia geen alcohol verkocht worden, zei ze. Ook niet aan Hollanders die dat niet wisten. Ze was onverbiddelijk. Voor Clazien eigenlijk een uitkomst want die moest toch al veel water drinken. Onze tocht vervolgd naar Eatonton. Is dat een belangrijke plaats dan ? Nou ja een beetje wel. Toen ik nog een klein ventje was Broer Konijn mijn echte favoriet. Hier is de bedenker van Broer Konijn geboren en heeft hij zijn verhaaltjes van Brer Rabbit, zoals hij hier genoemd wordt, op papier gezet. Dus een bezoek aan het plaatselijke Rabbit museumpje (dat bestaat uit 3 aan elkaar bevestigde slavenwoningen) gebracht. De hostess nam gelijk mijn fototoestel in beslag. Niet dat ze ons niet vertrouwde maar toch ..omdat nu éénmaal de regel is ..... De Canon werd zorgvuldig op een tafeltjes achter haar gelegd. We kregen gelijk een hele uitleg (dat hoorde bij de prijs van 3 dollar p.p.) die soms niet te volgen was, over het wel en wee van de bedenker. Daarna door de hutten gelopen. Was leuk.

Verder richting zuiden zagen we de lucht plots heeeeeeeel donker worden. Het begon met een grijze hemel en lichte regen om vervolgens in een roetzwarte lucht te veranderen - die ons rap naderde - en waaruit de regen met bakken naar beneden kwam. Daarbij stormde het ook en viel de ene naar de andere donderslag. De wip-wappers konden het niet aan. We konden nog net de motorkap zien. Gelukkig was er net op dat moment een benzinestation waar we even van de weg konden. Na een kwartier klaarde het enigszins op en zijn we naar de camping gereden die mooi gelegen is aan een meer. Het is nu 20.30 en net droog geworden.

Bishop - Benauwd en warm

235 km. Benauwd warm/heet.

Vanmorgen zeer op het gemak vanaf de camping vertrokken. De bijzonder aardige campinghostess was nog voor ons op zoek gegaan naar een camping in de omgeving waar we nu zitten. Er zijn er hier namelijk niet veel. Ons alternatief was een overnachting in de Wal-Mart (een grote supermarkt). Die zijn hier 24 uur per dag open. Dat hoefde niet. We zijn aanbeland op een (weer) rustige camping. Het is benauwd en warm. De internetverbinding hier is prima. Eigenlijk niet veel te melden. Alleen even een bezoek gebracht aan Athens waar we het VVV bezochten. We waren kennelijk de eerste gasten. De zeer vriendelijk receptionist begon ons gelijk dehele geschiedenis van het huis waarinhet informatieverstrekkingspunt gevestigd was, te vertellen.Het hele huis heeft gestaan op de plaats waar de Georgiauniversiteit staat en is gewoon verplaatst. Nog niet alle kamers waren ingericht. Ze zijn afhankelijk van giften ende huisaankleedpot is nu leeg. Wij hebben er 5 dollar in gedaan. In ieder geval goed voor een stukje behang.Downtown Athens, waar ook de universiteit is gelegen, rondgelopen en onze weg vervolgd. Vanavond geprobeerd een vuurvliegje op de foto vast te leggen. Het is een heidens karwei maar het is uiteindelijk gelukt. Hoewel niet iedereen enthousiast zal zijn van het resultaat zijn wij er best trots op

. Jammer dat Nederland verloren heeft en wat dan weer positief is is dat Madonna zich een beetje bloot heeft gegeven. Overigens nog even ter info ... onze camper heeft de afgelopen dagen 1 op 4,5 gelopen. Da's natuurlijk best veel maar de literprijs van 80 eurocent maakt veel goed.

Wederom problemen met de creditcard. Een vriendelijk meisje van het benzinestation heeft voorgedaan wat we moesten doen. Bij haar lukte het ook niet en toen bleek ... dat wanneer er een zipcode gevraagd wordt deze code 5 cijferig moet zijn. Da's lastig als je een pincode van 4 cijfers hebt. Geen probleem ... gewoon een 0 voor je 4 cijfers en voilá de tank loopt bijna automatisch vol.

Cherokee indianen

Cherokee. 8 km. Heet.

Vanmorgen hadden we een bijzonder relaxte start. Na de koffie naar het Oconaluftee Indian Village gereden. Daar begon gelijk een showtje waarbij door een paar nazaten van de Cherokee en wat ander volk een paar dansen op werden gevoerd. Het publiek kon deelnemen maar helaas voor ons waren een paar andere vrijwilligers ons voor. Daarna door het nagebouwde dorp gelopen waarbij bij alle hutjes iemand zat die bezig was met Cherokee werkzaamheden (mandjes vlechten waar ze wel 3 dagen over doen / kralen rijgen / kleden weven / potten maken / gereedschap maken enz) Eigenlijk een soort oude ambachtenmarkt. Clazien wilde wel zo'n mandje kopen. Ze zagen er inderdaad schitterend uit. Toch maar niet gedaan. De prijs van tussen de 200 en 450 euro vonden we toch wat te gortig. Daarna het Cherokee Indianen museum bekeken. Hierin kwam de hele geschiedenis, van het ontstaan van Indiaanmensheid tot en met zo'n beetje de burgeroorlog aan de orde. Met name werd aandacht geschonken aan de trail of tears een barre wandel tocht van 100.000 indianen die van de regering naar reservaten moesten. 1/3 overleed. Daarna hebben we ons helemaal gedragen als toeristen door veel winkeltjes af te struinen (en niets te kopen). Of het is echt heel duur of allemaal kitsch. Nog aangesproken door een Indiaan die ons graag een tooi op het hoofd zette. Hebben we gedaan omdat hij zielige hondje had

. Daarbij hebben we ons resp. als lieve squaw en woeste strijder laten gelden. Op de camping vervolgens ons in de schaduw genesteld omdat het wel heel erg heet is. We hebben ons vanavond bij een Wendy getrakteerd op ons eerste patatje van deze vakantie met een burger. Bij het halen van een lepeltje vroeg een Amerikaan die ook aan kwam lopen voor een beetje ketchup : How are you today mate om vervolgens zich gelijk weer om te keren en weg te lopen. We weten het - het is het land en dat zijn de gewoontes - maar het blijft in onze oren steeds weer vreemd klinken waardoor het soms zelfs irritant is. Op de camping kwam een andere Amerikaan ons vragen of we nog vis wilden hebben want er was nog genoeg over. Met de burger die nog maar net in de maag zit hiervoor vriendelijk bedankt.

Overigens ..ter info .. de internetverbinding op de camping is zeer slecht. We zijn blij als we even op het net kunnen. Reageren op berichten is vooralsnog niet aan de orde.

Blue Ridge Parkway 5

Cherokee campground. 222 km. Zonnig en bewolkt - Heerlijk weer.

Vanmorgen om 9 uur weer vertrokken van de camping. Eerst nog even de tanks geleegd omdat de black water tank aangaf dat hij voor2/3 vol zat wat we haast niet konden geloven. Toch maar geloosd. Gelijk al verwelkomd door de eerste zonnestralen maar even later weer door zeer dichte mist moeten rijden. Af en toe gestopt voor een foto en om 12.00 uur voor de lunch.Deze keer eens in een restaurant ons middagmaal - uitermate goed gevulde wraps - genuttigd. De plaatselijke kunstenaar gesponsord door van hem een net door hem afgemaakt schilderwerkje (2 lopende beren) te kopen. Ook nu weer diverse keren gestopt bij outlooks. Bij het hoogste punt van de Parkway natuurlijk even op de foto gegaan en tegen 4 uur waren we dan aan het eind van de 750 km lange Blue Ridge Parkway waarbij we door 27 tunneltjes zijn gereden, diverse bezoekerscentra hebben bezocht en ontelbare outlooks hebben bezocht.

We staan nu op een camping in Cherokee waar we de plaatselijke VVV hebben bezocht waar we geen snars wijzer zijn geworden en vertrokken zijnmet 2 onduidelijke platte gronden van een stukje Cherokee. Wel een heeeeeeeeeeel toeristisch plaatsje waar een ouwe plaatselijke indiaan (we denken verkleed) ons toewuifde. Morgen gaan we op Indianentoer.

Is deze Parkway nu een aanrader ? Hoewel Amerikanen er bijna lyrisch over zijn (maar dat zijn ze al snel over iets) vinden we allebei dat het wel een mooie route is maar dat we in Europa wel een aantal veel mooiere kunnen benoemen. De campings in dit nationale park zijn echt geweldig. Mooie plekken midden in de natuur met een oase van rust om je heen. (althans in dit gedeelte van het seizoen). Je moet natuurlijk wel genoegen willen nemen met alleen een toiletgebouw en geen elektra of water.