Washington DC - Arlington.

Washington - Arlington - Georgetown.

Vanmorgen om half 9 ontbijt gehaald. Waren op tijd. Er was nu nog genoeg. Het is weer heet. Vandaag bleek het 34 gr. te zijn geweest

. In 10 minuten naar de metro gelopen. Daar van een medewerker van de plaatselijke metro uitleg gekregen over de werkwijze van de kaartjesverkoopmachine. We hoeven maar 8 min. en 4 stations verder te reizen naar Arlington Cemetry. Het kost 11 dollar. We hebben eigenlijk verkeerde kaartjes gekocht. De goedkoopste retourtjes maar dan moeten we uiterlijk 3 uur weer in de metro zitten. Dat zal wel niet lukken. Suf gedaan dus. Vanuit de metro is het een klein stukje lopen naar de ingang van de begraafplaats. We kopen kaartjes a 8 dollar voor een rondrit met een hop on - hop off treintje, met een uitleg die we amper verstaan. We stoppen als eerste bij het graf van Kennedy en zijn Jackie en een paar zonen, waar we 8 minuten hebben om een foto te maken. Trein wil op tijd zijn voor wisseling van de wacht bij het graf van de NN soldaat om 11.00 uur. Voor het graf hangt een krans van De President. Hierdoor was het niet mogelijk om de graven van JFK en Jackie samen op de foto te krijgen. We dachten snel terug te zijn maar de trein is al weg. Onder de boom, in de schaduw, wachten we op het volgende treintje dat al snel komt. De volgende stop is het graf van de NN soldaat. Er worden kransen gelegd door kinderen en de last post wordt gespeeld. Amerikanen houden hun hand op het hart. Is een kleine ceremonie. We gaan weer verder met de trein. We moeten stoppen omdat er een begrafenisstoet langs komt. Muziek voorop, kar met de kist voorzien van Amerikaanse vlag en getrokken door paarden, daar achter. Vliegtuigen vliegen even later over. Verzocht wordt geen foto's te maken. Iedereen in de trein is muisstil. Brok in keel gevoel.

Onze volgende stop is het huis waar Lee gewoond heeft. Bovenop de heuvel met zicht over Washington. Terwijl ik dit verslag zit te maken .. gegil gekreun gehijg achter m'n rug : Bevalling op TV. Pfffffffff.

Het huis van Lee natuurlijk bezocht. Lege kamers. Men is bezig met een restauratie na een AARDBEVING van aug.2011. Sien staat heel aandachtig te luisteren bij de uitleg van een vrouwelijke gids die vol overgave de hele familiegeschiedenis van de Lee clan uit staat te leggen. Heel bijzonder is de kamer waar Lee de brief schreef waaruit hij uitlegt voor de noordelijken te kiezen i.p.v. voor de zuidelijken. Er hangen een paar uniformen op- heel originele- witte poppen.

We gaan met de trein terug naar de uitgang. Lopen daar nog even naar het monument voor vrouwen.

Binnen hangen ook de foto's van alle personen die op 9.11 omkwamen in het Pentagon.

En foto gemaakt van een vrouwelijke soldaat die baby van 6 mnd. achter laat voor uitzending van 1 jaar. Sien heeft daarbij een emo moment.

Via de metro naar Georgetown, 2 haltes verder. We eten eerst iets in een hele grote - supermarktachtige - lunchroom. We scheppen salades in kartonnen bakjes. Die worden gewogen en je betaald vervolgens het gewicht aan voedsel. 9 dollar p.p.

We zitten naast 2 zwarte mensen. Sien vraagt, als de jongere even weg is, aan de oudere of ze precies kan aanwijzen op het kaartje - wat we wat onduidelijk vinden - waar we zitten. Weet ze niet, haar dochter wel. Als die terugkomt geeft die uitleg maar vindt het ook moeilijk om zich te oriënteren. Het klopt wel. Thank you en de vrouwen lopen weg. De oudere zegt nog ..where do you come from .. Holland ... Dan kunnen we de mensen in Holland zeggen dat we met de oppas (haar dochter zegt ze heel trots) van de kinderen van Obama gesproken heeft. Sien glundert. Het is te laat om een handtekening te vragen. Met dikke buiken lopen we Georgetown in. Echt heel heet. We lopen naar het Old Stone House (oudste huis in de omgeving van 1766). Het is half 3 en gaat op dat moment open. Binnen een winkeltje en een hoop oud roest. Sien scoort 2 boekjes over vrouwen in de koloniale tijd en hoe vrouwen leefden. Heel blij. We lopen terug naar de metro en zijn daar om half 4. Te laat voor onze 'goedkope' kaartjes. We weten hoe de automaat werkt en kopen 2 enkeltjes voor totaal 2.20 dollar en een rit van 2 minuten. Het kaartje wordt opgeslikt door de poortjesautomaat. Sien aarzelt. Kaartje is weg. Ze wil terug lopen. Ik red haar door te roepen door te lopen. Suffie. Had ze in het station blijven staan zonder kaartje en dus er niet uit gekund. Had ik ze daar achter moeten laten. Natuurlijk slikt de automaat ons kaartje in, hebben we niet meer nodig en we hadden niet meer betaald. We lopen nog een keer naar de winkel van het WH waar we een doosje snoepjes van Obama kopen en een DVD met foto's. Ik zou 18.90 dollar moeten betalen maar dat blijk 20.09 te zijn. Huh. Blijkt dat er nog 6 % tax bij komt op de prijzen die op de verpakking staan ???????

We lopen terug na een tussenstop bij Starbucks. Lekker binnen even zitten slurpen aan een frisse beker mokkasmaak.

Even met Cruise America gebeld. We kunnen om 13.00 uur terecht. Misschien eerder als de camper klaar is. Sien heeft gezegd dat we om 11 uur uit hotel moeten. Nou ja we zien wel.

In het hotel lekker gerelaxt. Wilden uit eten gaan. Om half 9 is het echter roetzwart buiten en het valt met bakken uit de hemel. Ook onweer. Niet gek na 3 dagen hitte. We blijven op onze kamer. Honger valt wel mee. Reis met je mee gedaan omdat Google + vervelend is en e-mail niet werkt.

Sien stuurt app. naar Carla. Krijgt bericht terug. Leuk joh midden in de nacht J Oeps even niet aan gedacht.

Vanmorgen ook berichten gehad van Hema (15 % korting) en Vodafone. Fijn.

Washington DC - Memorial Day

Vanmorgen om 9 uur uit bed. Veel te laat natuurlijk. Allebei hoofdpijn. Sien is er vannacht al uit geweest om iets in te nemen. Ontbijt nuttigen we op onze kamer. Sellie. Niet erg dat de plekkies in de hotellobby allemaal bezet zijn. Brood is bijna op. We hebben nog een wafel en krentenbrood. Ik eet ook nog een tarweboterham met ... smeerkaas. Jus voor Sien en alles is prima. We gaan tegen 11 uur op weg richting Witte Huis. Foto gemaakt van het dep. voor veteranen. Wil Sien graag. Daarna achterzijde van WH op kiek gezet. Is al heet. We kunnen niet te dicht bij komen. Een ruime ring van hekken zorgt er voor dat we op grote afstand moeten staan. Op het dak loopt een beveiliger. Hij moet ons gezien hebben maar toch niet Oba ingelicht anders waren we zeker binnen gevraagd. Langs de weg zitten 2 mensen op stoeltjes. Sien er op af. Wat doen jullie daar ? Komen voor de Parade. Die start om 2 uur. Ruim op tijd dus. We lopen de Const. Av.af richting Capitol. We stoppen bij de eretribune waar de start van de Parade is. Er zitten al redelijk wat mensen in het gras langs de weg. Het is net na 12. We zoeken ook een plekkie op. In de schaduw. Ik koop 2 cheeseburgers en een prengle en ..water. Sien heeft met mensen uit Oklahoma gesproken. Zijn hier 10 dagen. Ook in Arlington geweest, met de metro. Doen wij ook. We luieren wat en krijgen zowel links als rechts van ons gezelschap van een zwerver. De zwerver rechts is rustig die van links lijkt een ADHD type. 'Duurt wel lang'. Ja 2 uur is 2 uur. Daar maakt hij even later een opm. over als de tocht 4 minuten te laat start. Water neemt hij niet, in 1^e instantie. 3 dollar voor een flesje is te duur. Ja maar wat moet je anders. Geen keus. Hij koopt toch een flesje. De optocht duurt 2 uur. In de tocht worden de gevallenen en veteranen van alle oorlogen geëerd. Sommige ouwe knarren, die destijds generaal waren, worden - terecht - als een vorst rond gereden. Veel muziekkorpsen - scholen -waarvan het ons opvalt dat ze heel gedisciplineerd lopen en kijken en hun instrumenten als een trofee vast houden, alles heel strak. Ook lopen er nog een paar indianen mee en een paar burgeroorlogfiguren. Indrukwekkend is ook de loopgroep met foto's van gevallenen. Ik mis de Amerikaanse Idols winnaar genaamd ???? Sien zegt:' zet op de foto joh'. Ik ken die hele gast niet. Ank wel !!! Wel een foto van Miss America gemaakt die naar me zwaait en van mij ook miss Universe mag worden. Die loser van Am.Idols op de terugweg toch nog even op de kiek gezet.

Na afloop nemen we een ijsje en lopen daarna in de hitte met tussenstops terug naar ons hotel waar we om half 6 zijn. Douchen, uitrusten en om half 8 gaan we eten voor 65 dollar in een resto vlakbij het hotel. Sien heeft een halve liter witte wijn en ik 2 Belgisch triples. Na afloop nog een ijsje voor 6.50 dollar bij de ijssalon die daar vlakbij zit. Om 9 uur zijn we terug op de kamer en kijken wat tv en maken dit verslag.

Sien heeft vandaag op d'r wandelschoenen gelopen i.v.m. blaarproblemen. Vandaag hoed op gehad maar toch een zware dag. Voor de zekerheid hadden we de rugzak meegenomen met regenjasjes. Nat worden van regen was niet aan de orde,wel een zeiknat shirt van de zak op m'n rug. Het is nu bijna 22.00 uur. Nog even tv kijken en dan slapen. Foto op google gezet. Ben benieuwd of er nog een reactie komt.

Washington DC - Motoren en monumenten.

Vannacht best wel aardig geslapen. Wel wakker geworden om plassie te doen om 3 uur. Sien even later en had hoofdpijn. Iets ingenomen. Uiteindelijk waren we om 9 uur wakker en zijn na toilleteren naar het ontbijt gegaan. Beetje rommelig gebeuren. Er was voldoende te eten - nou ja alleen stroop op brood - maar stoelen ho maar. De ontbijtruimte was in de receptieruimte. Wij zaten op de sofa.

Anderen moesten staan !!! De koffie was goed. Contact gezocht via hangout met Ju en Ka. Ju hebben we even aan de lijn gehad. Joep en Guusje ook gezien. Ka was niet te bereiken. Voicemail ingesproken. Ju had receptie gebeld met verzoek contact op te nemen omdat ze niets van osn gehoord hebben. Vliegtuig was niet ontploft dus alles leek goed maar geen beriggie van ons (wel gestuurd maar sms en mail werken kennelijk niet. Even na 10 uur op pad gegaan ri,. Witte Huis enzo.

In de WH schop voor 5 dollar op de foto gegaan achter de desk van Obama. We lopen naar het WH en naar de naald. Mogen we niet in/ Gesloten na aardbeving van aug.2011. We zien al veel motoren. Eerst nog het Vietnam mon. Bezocht. Indrukwekkend en heeel erg druk. Sien kreeg kippies en had tranen. Ik kreeg brokken in keel van al die veteranen met kleding waarop hun oorlog stond. Irak, Vietnam enz. Om 12.00 uur de motoren. Geweldig. Een onafgebroken stoet van allerlei 2-en 3 wielers. Indrukwekkend. Duurde meer dan 3 uur. We zijn afgehaakt na bijna 2 uur. We hebben toen eerst water gekocht en een hotdog. Gelukkig zaten we steeds in de schaduw. . dus naar het Vietnam monument. Nog wat foto's gemaakt van meer motoren, brug naar Arlington en van een soldaat die in houding salueerde naar langs komende motoren. Het Lincoln monument is erg groot en het was er zeer druk. Sien is naar de wc gegaan. Wat een gedoe. Duurde 20 min. voor ze terug kwam. Was een schoonmaker aan de gang die tegen een burn out aan zat zegt Sien. Terwijl ik foto's maakte heeft Sien nog even met een veteraan gesproken. Die vroeg waar ze vandaan kwam. Holland. Hij bewondert ons. Ongelooflijk dat we onder de zeespiegel leven. Daarna Korea monument en Marten Luther King monument bezocht.

Sien heeft intussen diverse pleisters geplakt op blazen. Dacht dat ze2 blaar pleisters had. Niet dus maar 1. Andere in koffer. Op de terugweg een flink aantal keren gestopt om even te rusten. Waterijsje op en weer verder. Tegen 5 uur waren in de buurt van ons hotel. Terrasje gepakt en in rap tempo 3 Hoegaarden en 2 witte wijn op. Kostte wel wat: 40 dollar maar we hadden het nodig. In het hotel even gerust en plots watergekletter. Lekkage in douche. Water komt uit het plafond. Sien naar receptie. We kunnen een zelfde kamer op de 3^e krijgen. Schieten we niet veel mee op. OK dan krijgen we kamer op begane grond, bij receptie. Is groter, aan 2 kanten van bed. Minder tv (geen flatscreen maar die hebben we thuis ook niet) )wel buro, geen plafond ventilator die het doet zonder dat de lamp brandt. Wel beter uitzicht .... op straat. Tegen 19.00 uur krijgen we te horen dat Ju gebeld heeft. Toch bijna een dag nadat Ju dat verzocht had. Wat een geweldige service !!!

We douchen en daarna naar de Mexicaan. Het is broeierig warm. We zitten net aan ons gerecht en jawel een flinke wind en druppels. We gaan als laatsten naar binnen met ons bordje in onze handen. Binnen eten we de rest op. Om half tien rekenen we 40.59 en 4 dollar fooi af en gaan ri. hotel. Het regent. Licht nat komen we in ons hotel waar we tv kijken en dit verslag maken. Het is nu 22.45. In ned dus 04.45. Tijd voor slapie. Sien ligt al naast me te snurken.

Schiphol - Washington

Vanmorgen om 6 uur ging de wekker. Net daarvoor wakker. Vannacht om 01.45 uur hoorden we allebei knallen. Ik dacht 5 schoten maar CM dacht dat het vuurwerk was. Geen sirene gehoord dus zal niets geweest zijn. Jeroen is er al om 6.15. Een kwartier later rijden we weg. Jeroen zet ons af en we checken in om 8 uur. We hebben allebei 18 ½ kg. aan gewicht. We eten een brpopodje en croissantje en gaan om 9.30 naar Gate 4. Via een scansluis en lichte fouillering naar de hal bij gate 4. Om 11 uur taxied het vliegtuig weg. Sien zit bij het raam. Naast mij een Amerikaan uit Miami die per jaar 2-3 weken naar Amsterdam/Nederland komt voor z'n werk. We lezen wat, kijken 2 films eb landen om 13.00 uur, lokale tijd, in Washington na een vlucht van 8 uur. Aan boord is de verzorging karig. Een warme maaltijd, een zakje chips, een koekje, een broodje en water of koffie of frisdrank. We vinden het prima. Direct na aankomst de meiden een sms gestuurd die niet wordt verzonden. Met een bus - die aan de slurf staat - gaan we naar de aankomsthal. Zittend in de bus kunnen we mooi zien dat onze 2 tassen uit het vliegtuig komen en in ieder geval in een wagentje geladen worden. Er wordt flink met de koffers gesmeten. Binnen een half uur zijn we door de douane nadat vingerafdrukken zijn afgenomen en een irisscan is gemaakt. Loopt als een speer. We pinnen onze eerste dollars en kiezen voor de shuttlebus die ons in met 25 minuten met nog 3 anderen naar het hotel brengt. Als we de hal van het vliegveld uitlopen lijkt het alsof we tegen een muur van hitte aanlopen.

Het hotel is oud. De ingang is alleen via trappen te bereiken. We moeten de tassen ook 4 trappen omhoog sjouwen naar kamer 301. Er is geen lift. Op de kamer ontbreekt een koelkast. Ook geen stoelen of tafel trouwens. We gaan de stad in op zoek naar iets eetbaars. Voor we er erg in hebben staan we tegenover het Witte Huis. Is dus heel goed te lopen. Geen eettent. Op de terugweg eten we een stuk pizza en spaghetti bij een soort cafetaria na eerst nog even een Starbucks te hebben bezocht. Terug naar het hotel moet CM haasten. Darmen raken op drift. Ik doe het kalmer aan. Koop nog een flesje gingerale en verken de omgeving waarbij ik in ieder geval eettentjes heb ontdekt. Geprobeerd een mail te versturen maar dat lukt niet !!!! Wel op het - zeer trage - internet gelezen dat Nederland met 1-2 van Bulgarije verloren heeft. Na wat smeerwerk in de nek van Clazien , gaat om 21.00 uur plaatselijke tijd en voor ons dus eigenlijk 03.00 uur, het licht uit. Het moet lukken om een lekker 'naggie' te maken. CM is gelijk vertrokken, dat heb ik in ieder geval nog gemerkt.

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op onze reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waarweons bevinden en waarwezijn geweest!

Onze reis begint in Washington DC. We hebben bewust gekozen om daar dit weekend te starten omdat hetde laatste maandag van mei Memorial Day is. De dag daarvoor is er een grote parade van motoren. De eerste paar dagen verblijven we in een hotel. We pikken daarna bij Cruise America een camper - de kleinste die ze hebben - op.Daarna reizen wevia een aantal battlefields - omdat mijn lieftallige echtgenotebijzonder geinteresserd is in de Amerikaanse Burgeroorlog -via de Skyline Drive en de Blue Mountain Higway (met een stapje zijwaarts naar Charlottesville) naar Cherokee op de grens van de Smokey Mountains. Via Athens reizen we via de Antebellum route naar Macon om vervolgens naar de oostkust te rijden om daar Savannah en Charleston te bezoeken. Daarna maken we de laatste trip met onze camper naar Atlanta waar we hem in moeten leveren. We hebben dan nog 1 1/2 dag om wat in Atlanta te bekijken. Vrijdag 22 juni vliegen we terug naar Nederland.

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Gert en Clazien