18 km. (11 miles) zon 28 gr.

Vanmorgen na het ontbijt op het gemak naar bushalte gereden welke zich bevindt op een grote parkeerplaats bij een winkelcentrum op 8 km.van de camping.We hebben besloten om met de bus naar de stad te gaan omdat parkeren weleens een probleem zou kunnen opleveren. Tegen 10 uur staan we bij de bushalte en de bus komt om 10.01 aanrijden.Nog snel even het advies van een negerin gekregen, die overigens moeilijk te verstaan was en slechts 1 tand in het midden in haar bovenkaak had staan, om tegen de chauffeur tezeggen dat we oud zijn. Dan kost een rit maar $ 0.80. Datdoewe natuurlijk niet maar de chauffeuse denkt - om voor ons onbegrijpelijke reden

- het kennelijk wel want we hoeven maar 80 cent te betalen voor de enkele reis. We betalen met 2 bankbiljetten van 1 dollar. Geld teruggeven kunnen ze niet. Het geld verdwijnt ook in een soort kluisje. Beroven van een chauffeur heeft dus ook weinig zin want hij kan er niet bij komen. Voor 1.60 euro doen zijn we een half uur later in het centrum van Charleston. Clazien heeft onderweg nog even met een student medicijnen zitten praten die het niet zo op de noordelijken heeft. Ze zijn volgens hem ook de burgeroorlog begonnen. Clazien weet echter beter en verteld hem hoe de Amerikaanse geschiedenis op dat punt in elkaar zit. Hij bedankt haar voor de les en stapt met een rugzak vol burgeroorlog kennis blij en tevreden uit bij het ziekenhuis waar hij stage loopt. Via de plaatselijke VVV lopen we een mooie huizen route. We hebben besloten eerst een ritje met paard en wagen te maken. Die kun je niet missen. Links en rechts staan kraampjes waar je tickets kunt kopen. Er zijn wel 5 verschillende maatschappijen die ritje aanbieden. De droom van Clazien was een rit met z'n 2-tjes door de stad. Dat blijft een droom. Er werd $160,-- voor gevraagd (130 euro) Nou dan nemen we wel genoegen met een rit in een rijtuig met nog 14 anderen. Dat kost ons $33,-- met een kortingsbon uit een folder die we op de camping zagen. Het was het geld waard. Gedurende de rit vanéén uur hebben we een leuke uitleg over van alles en nog wat gekregen van een leuke koetsier. Wat ook apart is dat als een paard de kraan open zet op straat (maakt niet uit of het dik of dun is) dan wordt er een soort balletje, met een vlaggetje erop, op DE plek gegooid. Voor de reiniging een teken dat die plek schoongemaakt moet worden. In het verleden werd op het balletje een vlag van South-Carolina bevestigd. Het gevolg was dat de balletjes als sneeuw voor de zon van de straat verdwenen. Menigeen heeft zo'n ding dus met in ieder geval paardenpies en mogelijk spetters poep in z'n zak gestopt. Na de rondrit door de slavenhal gelopen. Hierin zitten een hoop marktkooplui. Vroegen werkten hier alleen slaven. Clazien wilde graag een handgemaakt mandje kopen. Toch maar niet gedaan gelet op de extreme prijzen die er voor gevraagd worden - hoewel we wel denken dat het qua arbeidsuren een normale prijs zou zijn. Na een lunch in een restaurantje de hele stad doorgekuierd. Om 4 uur hadden we het helemaal gehad maar hebben ontzettend mooie straten, huizen, tuinen, paden e.d. gezien. Charleston is echt een hele mooie plaats. Omdat de lijn 30 die we terug weer moesten hebben net voor onze neus weg reed hebben we een uurtje op een bankje in de schaduw zitten wachten op de volgende bus. Was niet erg. Terug bij de camper zijn we nog even de mall ingelopen. Nog spijkerbroeken gepast die hier geen drol kosten (16 euro) maar toch niet gekocht werden omdathet allemaal wel heel ruim viel. (geen kont dus) Ook nog geen speelgoedvoor de kleintjes en uggs voor Ank kunnen vinden. We hebben Atlanta nog. Om 7 uur waren we terug op de camping waar de zon inmiddels was ondergegaan. Het is een stuk drukker geworden met bijna allemaal buscampers. Clazien zocht de laptop op en was even van de kook omdat hij niet onder de stoel lag waar hij altijd legt. ... alleen vandaag niet .... Ik had bedacht dat het misschien handiger was ‘m te verstoppen .....voor het geval dat .....en omdat de camper een hele dag alleen op een parkeerplaats stond .....maar had dat niet tegen mijn echtgenote gezegd die dus een min of meer lichte paniek-vanwezijn'mkwijtenhoezijnzedanbinnengekomen- aanval had. Niks aan de hand dus.