187 km. Regen-bewolkt-regen-zon-benauwd en regen.

Met de ramen open - natuurlijk wel met gaas er voor - geslapen.

Geprobeerd met Karin en Anneke te hangouten. Gisterenavond hebben we dat nog met Ju gedaan. Er kwam geen reactie. Ka appte even later dat ze er klaar voor zat. Wij stonden net op het punt weg te gaan maar hebben alles weer geïnstalleerd natuurlijk. Ise was ook net wakker. Feest dus.

Om 10 uur reden we met regen de camping af. Dat bleef het doen tot onze eerste stop : Madison. De touristinfo. Was ging pas om 12.30 open. Door de straten met vele prachtige en monumentale houten huizen gelopen. Hier is ook Oliver Hardy geboren (de Dikke). Hoewel de Dunne mijn favoriet is toch een foto gemaakt van de plaats waar zijn huis gestaan heeft. In de enige bar/café die open was een kop koffie met 1 (groot) stuk gebak genuttigd. Gelukkig hadden we maar 1 stuk besteld want het 2^e had waarschijnlijk zo de vuilnisbak in gekund omdat we dat echt niet meer op hadden gekund. Omdat we nog wat boodschappen nodig hadden op ons gemak een Wall Mart verkend. Clazien heeft kleine jeukende bultjes. Eerst dachten we aan kleine steekvliegjes maar het gebied breidt zich uit en het lijkt om zonneallergie. In de Wall Mart zit een apotheek met een soort arts. Die concludeerde dat het beste was zonnecrème te smeren, anti jeukspul te smeren en veel water te drinken. Wijn en bier zijn op en hoewel we niet van die grootverbruikers zijn, vonden we dat we op deze zondag wel een kleine versnapering verdiend hadden. Het hele schap alcoholhoudende drank was afgeschermd met een stuk grijs plastic. Op zich vreemd maar wat kan er mis mee zijn. Bedorven zal het niet snel zijn en als er al stof op zou komen dan alleen op de verpakking. Een kleine reep plastic was losgeschoten waardoor Clazien haar buit al snel binnen had. Daar stonden namelijk flessen rode wijn. Met nog wat geschuif van het plastic werd nog een ander merk gevonden. Ik had duidelijk meer moeite met het vinden van de juiste biersoort. Mijn gedeelte was dik afgeplakt. Hier en daar wat om een hoekje gekeken en jawel een tray van 12 flesjes Budweiser was mijn oogst. Op naar de kassa. Daar werden we echter flink afgestraft. De wijn en bier werden door de cassière van de band gehaald maar hoefden we niet af te rekenen. Op zondag mag er in de staat Georgia geen alcohol verkocht worden, zei ze. Ook niet aan Hollanders die dat niet wisten. Ze was onverbiddelijk. Voor Clazien eigenlijk een uitkomst want die moest toch al veel water drinken. Onze tocht vervolgd naar Eatonton. Is dat een belangrijke plaats dan ? Nou ja een beetje wel. Toen ik nog een klein ventje was Broer Konijn mijn echte favoriet. Hier is de bedenker van Broer Konijn geboren en heeft hij zijn verhaaltjes van Brer Rabbit, zoals hij hier genoemd wordt, op papier gezet. Dus een bezoek aan het plaatselijke Rabbit museumpje (dat bestaat uit 3 aan elkaar bevestigde slavenwoningen) gebracht. De hostess nam gelijk mijn fototoestel in beslag. Niet dat ze ons niet vertrouwde maar toch ..omdat nu éénmaal de regel is ..... De Canon werd zorgvuldig op een tafeltjes achter haar gelegd. We kregen gelijk een hele uitleg (dat hoorde bij de prijs van 3 dollar p.p.) die soms niet te volgen was, over het wel en wee van de bedenker. Daarna door de hutten gelopen. Was leuk.

Verder richting zuiden zagen we de lucht plots heeeeeeeel donker worden. Het begon met een grijze hemel en lichte regen om vervolgens in een roetzwarte lucht te veranderen - die ons rap naderde - en waaruit de regen met bakken naar beneden kwam. Daarbij stormde het ook en viel de ene naar de andere donderslag. De wip-wappers konden het niet aan. We konden nog net de motorkap zien. Gelukkig was er net op dat moment een benzinestation waar we even van de weg konden. Na een kwartier klaarde het enigszins op en zijn we naar de camping gereden die mooi gelegen is aan een meer. Het is nu 20.30 en net droog geworden.