Cherokee campground. 222 km. Zonnig en bewolkt - Heerlijk weer.

Vanmorgen om 9 uur weer vertrokken van de camping. Eerst nog even de tanks geleegd omdat de black water tank aangaf dat hij voor2/3 vol zat wat we haast niet konden geloven. Toch maar geloosd. Gelijk al verwelkomd door de eerste zonnestralen maar even later weer door zeer dichte mist moeten rijden. Af en toe gestopt voor een foto en om 12.00 uur voor de lunch.Deze keer eens in een restaurant ons middagmaal - uitermate goed gevulde wraps - genuttigd. De plaatselijke kunstenaar gesponsord door van hem een net door hem afgemaakt schilderwerkje (2 lopende beren) te kopen. Ook nu weer diverse keren gestopt bij outlooks. Bij het hoogste punt van de Parkway natuurlijk even op de foto gegaan en tegen 4 uur waren we dan aan het eind van de 750 km lange Blue Ridge Parkway waarbij we door 27 tunneltjes zijn gereden, diverse bezoekerscentra hebben bezocht en ontelbare outlooks hebben bezocht.

We staan nu op een camping in Cherokee waar we de plaatselijke VVV hebben bezocht waar we geen snars wijzer zijn geworden en vertrokken zijnmet 2 onduidelijke platte gronden van een stukje Cherokee. Wel een heeeeeeeeeeel toeristisch plaatsje waar een ouwe plaatselijke indiaan (we denken verkleed) ons toewuifde. Morgen gaan we op Indianentoer.

Is deze Parkway nu een aanrader ? Hoewel Amerikanen er bijna lyrisch over zijn (maar dat zijn ze al snel over iets) vinden we allebei dat het wel een mooie route is maar dat we in Europa wel een aantal veel mooiere kunnen benoemen. De campings in dit nationale park zijn echt geweldig. Mooie plekken midden in de natuur met een oase van rust om je heen. (althans in dit gedeelte van het seizoen). Je moet natuurlijk wel genoegen willen nemen met alleen een toiletgebouw en geen elektra of water.