Washington - Arlington - Georgetown.

Vanmorgen om half 9 ontbijt gehaald. Waren op tijd. Er was nu nog genoeg. Het is weer heet. Vandaag bleek het 34 gr. te zijn geweest

. In 10 minuten naar de metro gelopen. Daar van een medewerker van de plaatselijke metro uitleg gekregen over de werkwijze van de kaartjesverkoopmachine. We hoeven maar 8 min. en 4 stations verder te reizen naar Arlington Cemetry. Het kost 11 dollar. We hebben eigenlijk verkeerde kaartjes gekocht. De goedkoopste retourtjes maar dan moeten we uiterlijk 3 uur weer in de metro zitten. Dat zal wel niet lukken. Suf gedaan dus. Vanuit de metro is het een klein stukje lopen naar de ingang van de begraafplaats. We kopen kaartjes a 8 dollar voor een rondrit met een hop on - hop off treintje, met een uitleg die we amper verstaan. We stoppen als eerste bij het graf van Kennedy en zijn Jackie en een paar zonen, waar we 8 minuten hebben om een foto te maken. Trein wil op tijd zijn voor wisseling van de wacht bij het graf van de NN soldaat om 11.00 uur. Voor het graf hangt een krans van De President. Hierdoor was het niet mogelijk om de graven van JFK en Jackie samen op de foto te krijgen. We dachten snel terug te zijn maar de trein is al weg. Onder de boom, in de schaduw, wachten we op het volgende treintje dat al snel komt. De volgende stop is het graf van de NN soldaat. Er worden kransen gelegd door kinderen en de last post wordt gespeeld. Amerikanen houden hun hand op het hart. Is een kleine ceremonie. We gaan weer verder met de trein. We moeten stoppen omdat er een begrafenisstoet langs komt. Muziek voorop, kar met de kist voorzien van Amerikaanse vlag en getrokken door paarden, daar achter. Vliegtuigen vliegen even later over. Verzocht wordt geen foto's te maken. Iedereen in de trein is muisstil. Brok in keel gevoel.

Onze volgende stop is het huis waar Lee gewoond heeft. Bovenop de heuvel met zicht over Washington. Terwijl ik dit verslag zit te maken .. gegil gekreun gehijg achter m'n rug : Bevalling op TV. Pfffffffff.

Het huis van Lee natuurlijk bezocht. Lege kamers. Men is bezig met een restauratie na een AARDBEVING van aug.2011. Sien staat heel aandachtig te luisteren bij de uitleg van een vrouwelijke gids die vol overgave de hele familiegeschiedenis van de Lee clan uit staat te leggen. Heel bijzonder is de kamer waar Lee de brief schreef waaruit hij uitlegt voor de noordelijken te kiezen i.p.v. voor de zuidelijken. Er hangen een paar uniformen op- heel originele- witte poppen.

We gaan met de trein terug naar de uitgang. Lopen daar nog even naar het monument voor vrouwen.

Binnen hangen ook de foto's van alle personen die op 9.11 omkwamen in het Pentagon.

En foto gemaakt van een vrouwelijke soldaat die baby van 6 mnd. achter laat voor uitzending van 1 jaar. Sien heeft daarbij een emo moment.

Via de metro naar Georgetown, 2 haltes verder. We eten eerst iets in een hele grote - supermarktachtige - lunchroom. We scheppen salades in kartonnen bakjes. Die worden gewogen en je betaald vervolgens het gewicht aan voedsel. 9 dollar p.p.

We zitten naast 2 zwarte mensen. Sien vraagt, als de jongere even weg is, aan de oudere of ze precies kan aanwijzen op het kaartje - wat we wat onduidelijk vinden - waar we zitten. Weet ze niet, haar dochter wel. Als die terugkomt geeft die uitleg maar vindt het ook moeilijk om zich te oriënteren. Het klopt wel. Thank you en de vrouwen lopen weg. De oudere zegt nog ..where do you come from .. Holland ... Dan kunnen we de mensen in Holland zeggen dat we met de oppas (haar dochter zegt ze heel trots) van de kinderen van Obama gesproken heeft. Sien glundert. Het is te laat om een handtekening te vragen. Met dikke buiken lopen we Georgetown in. Echt heel heet. We lopen naar het Old Stone House (oudste huis in de omgeving van 1766). Het is half 3 en gaat op dat moment open. Binnen een winkeltje en een hoop oud roest. Sien scoort 2 boekjes over vrouwen in de koloniale tijd en hoe vrouwen leefden. Heel blij. We lopen terug naar de metro en zijn daar om half 4. Te laat voor onze 'goedkope' kaartjes. We weten hoe de automaat werkt en kopen 2 enkeltjes voor totaal 2.20 dollar en een rit van 2 minuten. Het kaartje wordt opgeslikt door de poortjesautomaat. Sien aarzelt. Kaartje is weg. Ze wil terug lopen. Ik red haar door te roepen door te lopen. Suffie. Had ze in het station blijven staan zonder kaartje en dus er niet uit gekund. Had ik ze daar achter moeten laten. Natuurlijk slikt de automaat ons kaartje in, hebben we niet meer nodig en we hadden niet meer betaald. We lopen nog een keer naar de winkel van het WH waar we een doosje snoepjes van Obama kopen en een DVD met foto's. Ik zou 18.90 dollar moeten betalen maar dat blijk 20.09 te zijn. Huh. Blijkt dat er nog 6 % tax bij komt op de prijzen die op de verpakking staan ???????

We lopen terug na een tussenstop bij Starbucks. Lekker binnen even zitten slurpen aan een frisse beker mokkasmaak.

Even met Cruise America gebeld. We kunnen om 13.00 uur terecht. Misschien eerder als de camper klaar is. Sien heeft gezegd dat we om 11 uur uit hotel moeten. Nou ja we zien wel.

In het hotel lekker gerelaxt. Wilden uit eten gaan. Om half 9 is het echter roetzwart buiten en het valt met bakken uit de hemel. Ook onweer. Niet gek na 3 dagen hitte. We blijven op onze kamer. Honger valt wel mee. Reis met je mee gedaan omdat Google + vervelend is en e-mail niet werkt.

Sien stuurt app. naar Carla. Krijgt bericht terug. Leuk joh midden in de nacht J Oeps even niet aan gedacht.

Vanmorgen ook berichten gehad van Hema (15 % korting) en Vodafone. Fijn.